қақиып жүру

См. также в других словарях:

• шоңқиып отыру — (Маң., Маңғ.) шоқиып отыру, жүресінен отыру …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айып-қиып — (Гур.: Маңғ., Бақс.; Сем., Абай) айып, кінә. Біреуге орынсыз а й ы пқ и ы п тағудың не керегі бар? (Гур., Маңғ.). Оның ешбір а й ы п қ и ы б ы жоқ (Сем., Абай). «...Оразбайдың бетін айдай қыламыз, айыпты етеміз, сол а й ы п қ и ы б ы м е н… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қима жаға — Қиып қондырған тік жаға …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көсе — 1 (Гур., Маңғ.) жағадан суға қарай сұғынып жататын қайраңды енсіз жер. Ағын айдаған құм үйіле келе, теңіз астынан к ө с е пайда болады (Гур., Маңғ.). Суға сұғынған тар к ө с е н і ң басында о жер, бұ жерде қалқиып қалқиып қарауытып тұрған… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мақта-мата таңғыш — табельдік қорғау құралдары болмаған жағдайда тыныс органдарын қорғайтын қарапайым қорғаныш құралдары. М м.т. қолда бар кез келген материалдардан: сүлгіден, бірнеше қабатталған орамалдан, шинель немесе пальто етектерінен жасалады. Оны жасау үшін… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• кесіп-пішу — ет. Матаны т.б. өлшеп қиып, тігуге әзірлеу …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• түйеқарын — зат. бот. Сортаңды жерде қауқиып өсетін жеңіл өсімдік …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• тұсау кесу — Жүре бастаған жас баланың екі аяғын байлаған жіпті қиып, ырым жасау. этногр. Жаңа жүре бастаған баланың аяғына жіп байлап кестіретін дәстүр, ырым …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шүйке — зат. Есуге, иіруге арнап, шумақтап оралған, түтілген жүн. Алдымен жүнді тазартып, әдемілеп, майдалап түтеді. Түтілген жүнді шумақтап орап алып, біркелкі шамада созады. Жіңішке кесілген жұқа немесе матадан ызылған баулықтан 20 30 смдей қиып алып,… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• шөке — түсу Тізесін бүгіп, шоқиып отыру …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• айыптар — (Гур.: Маңғ., Бақс.; Қарақ.) айыпкер. А й ы п т а р адамдарға билер о заманда айып қиып салатын (Гур., Бақс.). А й ы п т а р бала бұрышта тұрыпты (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі